Posted by രാമാ… അങ്ങിനെ വിളിക്കാമല്ല്‌…
ഉവ്വ… കൊച്ചമ്മേ.. രാമൻ പറഞ്ഞു..
അമ്മേ എന്നു വിളിച്ചാൽ മതി രാമാ… കുഞ്ഞമ്മ പറഞ്ഞു…
രാമന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി..
നീ ഇങ്ങോട്ടിരുന്നാണ്‌…. എന്റെ കാലൊന്ന്‌ തിരുമ്മ്‌…. കൊഴുത്ത കാൽ വണ്ണകൾ കുഞ്ഞമ്മ രാമന്റെ മടിയിൽ വെച്ചു.. ചെറുതായി മുഴുത്തു വരുന്ന കുഞ്ഞിരാമൻ താഴെ ഞെരുങ്ങുന്നതറിഞ്ഞ്‌ അവർ ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചു…
രാമൻ കുഴങ്ങിപ്പോയി… പിന്നെ വിറയ്ക്കുന്ന വിരലുകൾ കൊണ്ട് കുഞ്ഞമ്മയുടെ മുട്ടിന് താഴെ നഗ്നമായ മിനുത്ത കാലുകളിൽ തലോടി…
രാമാ നിന്നെ വരാൻ പറഞ്ഞത്‌ എന്തരിനെന്ന്‌ തിട്ടം ഒണ്ടാ?
സത്യമായും ഇല്ല… രാമൻ പറഞ്ഞു..
വിക്രമൻ പിള്ളയദ്യത്തിന്‌ ഒരാശ… മോള്‌ ലക്ഷ്മിയെ നിന്റെ കൈയിലോട്ട്‌ അങ്ങേൽപ്പിക്കണം…. എന്തര്‌ പറയണത്‌
ഞാനെന്തര്‌ പറയാൻ.. എനിക്ക്… യോഗ്യത ഒന്നുമില്ല.. രാമൻ ഉള്ള കാര്യം തുറന്നു പറഞ്ഞു…
എന്തര്‌ പറയണത്‌… ചെറുപ്പം, ആരോഗ്യം, പപ്പനാവസ്വാമീടെ നാല് ചക്രം കിട്ടണ ജ്വാലി…. പിന്നെ ആണല്ലേ നീ.. രാമന്റെ കുണ്ണയിൽ കാലുകൾ ഒന്നൂടി അമർത്തിയിട്ട്‌ അവൻ ഞെളിപിരി കൊള്ളുന്നത് കുഞ്ഞമ്മ ആസ്വദിച്ചു…
അതല്ല രാമാ… നീ കേള്‌… ലക്ഷ്മിക്കുട്ടി എന്റെ മോളു തന്നെ. കാണാനും കൊള്ളാം.. എന്നാലും നിന്നോട്‌ പറയാമല്ല്‌…. കൊച്ചിലേ അച്ഛന്റെ ഇള്ളക്കുട്ടി. എന്തര്‌ കേട്ടാലും പിള്ളയദ്യം അങ്ങു സമ്മതിക്കും. ഞാനും ഒന്നും മിണ്ടാൻ പോയില്ല… ഇപ്പം വന്നു വന്ന് അവള്‌ ആരേം വകവയ്ക്കണില്ല. അവള്‌ പിടിച്ച മുയലിന്‌ മൂന്നു കൊമ്പ്‌…. അവൾക്ക്‌ പതിനെട്ടു തെകയണ്‌. പഠിച്ചത്‌ ഇവിടെ കന്യാസ്ത്രീകള്‌ നടത്തണ സ്കൂളില്… അവരുടെ കൊറേ സ്വഭാവം ഒണ്ട്‌. ഇനീം ഡിഗ്രി ഭാഗത്തിന്‌ പഠിക്കണം എന്നൊരേ വാശി. കല്യാണം കഴിഞ്ഞാ പൊക്കോ എന്ന് പിള്ളയദ്യം. അവളെ കെട്ടണവൻ കൊറച്ചു വെള്ളം കുടിക്കും… അവള്‌ പറയണ കേട്ട്‌ നടക്കണ്ടി വരും എന്റപ്പീ.. അതുകൊണ്ട് ആലോചിച്ചു തീരുമാനിച്ചാൽ മതി.
നിനക്ക് വയ്യ എന്നുണ്ടെങ്കിൽ നാളെ രാവിലെ എന്നെ വന്ന് കണ്ട് പറയണം. ഞാൻ പിള്ളയദ്യത്തിനോട്‌ ഇതു ശരിയാവൂല എന്നു പറഞ്ഞോളാം. നിനക്ക് ദോഷങ്ങളൊന്നും വരൂല.
ഇഷ്ടമാണ് എങ്കിൽ അതും. അപ്പഴ് ലക്ഷ്മിയെ വന്ന് കാണ്‌. രണ്ടിനും ബോധിച്ചാല്‌ നമക്കിതങ്ങ്‌ നടത്താം. എന്നാലക്കൊണ്ട്‌ പിന്നെ എന്റൂടെ വന്ന് സങ്കടം പറയല്ല്‌…. നീയായി…. ലക്ഷ്മിയായി നിങ്ങടെ പാടായി… എന്തര്‌?
രാമൻ ആലോചിച്ചു…. കഴുത്ത്‌ ലക്ഷ്മിക്കുട്ടി യുടെ തടിച്ച തുടകൾക്കിടയിൽ കൊണ്ടു വെച്ചു കൊടുത്തു… ജീവിതകാലം മുഴുവൻ ഖേദിച്ചു…. ദുഖിച്ചു…. കുഞ്ഞമ്മയോട്‌ കാണിച്ച മണ്ടത്തരം ഏറ്റു പറഞ്ഞു…. പിന്നീട് സമയം കിട്ടിയാൽ നമുക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കാം.
ലക്ഷ്മിക്കുട്ടി…. നമ്മുടെ കഥയിലെ ഒരു കഥാപാത്രം…. സ്വഭാവം ഏതാണ്ട് മനസ്സിലായല്ലോ…
കഥയുടെ ഈ വഴിത്തിരിവിൽ നമ്മുടെ വിനീതൻ… അഥവാ വിനീത്‌… അഥവാ… മഴുവൻ, വളിയൻ, വിഡ്ഢി… ഇത്യാദി… അവൻ ഭാവിയിലേക്കു നോക്കി പകച്ചു നിൽപ്പാണ്‌… ഇരുപതു വയസ്സായി…. നിയമം പഠിക്കണം എന്നുണ്ട്‌… അമ്മയുടെ ശ്വാസം മുട്ടിക്കുന്ന നിയമങ്ങളിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെടണം… എന്തു ചെയ്യും?