താഴ്വാരത്തിലെ പനിനീർപൂവ് 7 [AKH]

Posted by

അതുകൊണ്ട് ഞാൻ ഈ ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു . ഏട്ടൻ എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം . ഏട്ടൻ എന്നെ ഓർത്ത് വിഷമിക്കേണ്ട ഏട്ടൻ ലെച്ചു ചേച്ചിയേം കല്യാണം കഴിച്ചു സുഗമായി ജീവിക്കണം . അധികം ഒന്നും എനിക്ക് പറയാൻ ഇല്ല. എല്ലാരും സുഖം ആയി ജീവിക്കുന്നത് കാണാൻ ആയി കറുത്ത മേഘപാളിയിലിടയിലൂടെ ഒരു കുഞ്ഞി നക്ഷത്രം ആയി
എന്നും ഞാൻ നിങ്ങളേ കാണാൻ വരുന്നത് ആയിരിക്കും.

എന്നു സ്വന്തം അജിയേട്ടന്റെ
കുഞ്ഞോൾ

അതു വായിച്ചു കഴിഞ്ഞ എന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും വെള്ളം ധാര ആയി ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി.
അവൾ ആത്മഹത്യ ആണു ചെയ്തത് എന്നു അറിയാവുന്ന ഒരേ ഒരാൾ ഞാൻ ആയിരുന്നു. ഇത്രയും ദിവസം ഞാൻ അതു ആരോടും പറയാതെ കൊണ്ട് നടന്നു . അല്ലെങ്കിലും അവളുടെ ഈ കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും പുറത്ത് പറയാൻ ഉള്ള അനുവാദം എനിക്ക് ഇല്ലായിരുന്നു . എന്റെ കുഞ്ഞോൾക്ക്‌ ഞാൻ വാക്ക് കൊടുത്തിരുന്നു അവളുടെ ഈ അവസ്ഥക്ക് കാരണക്കാരൻ അയാ ആളെ കുറിച്ച് ഞാൻ ആരോടും പറയില്ല എന്നു.

“എന്തിനാടാ എന്റെ കൊച്ചിനോട് ഈ ചതി ചെയ്തത് ?”

അതു വായിച്ചു കഴിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന എന്നോട് അച്ചായൻ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“അച്ചായാ ഞാൻ അല്ല അവളെ… “

ഞാൻ നിറ മിഴികളോടെ പറഞ്ഞു.
എനിക്ക് ഏറ്റവും വിഷമം ആയതു അച്ചായൻ എന്നെ തെറ്റുധരിച്ചതിൽ ആയിരുന്നു.

“നീയല്ലേങ്കിൽ പിന്നെ ആരു ?.”

അച്ചായൻ ദേഷ്യം കലർന്ന സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *