എന്നെ ഒരു അനിയത്തിയെ പോലെ ആണു കണ്ടിട്ട് ഉള്ളത് എങ്കിലോ.ഇതിപ്പോ ഞാൻ ഒഴികെ എല്ല്ലാരും ഹാപ്പി ആണു. ഞാൻ ആയിട്ട് ആരുടേം സന്തോഷം തല്ലി കെടുത്താൻ നിക്കുന്നില്ല. ഞാൻ പറഞ്ഞതിൽ എന്തൊക്കെയോ വാസ്തവം ഉണ്ടെന്നു അവൾക്കു തോന്നി കാണും. അവളു കൊറെ എന്നെ ആശ്വാസിപിച്ചു.
രണ്ടു വീട്ടുകാരും സംസാരിച്ചു ഏതാണ്ട് ഉറപ്പിച്ചു. എനിക്ക് നല്ല സങ്കടം ഉണ്ടായി എങ്കിലും ഞാൻ അതൊന്നും കാണിച്ചില്ല. എല്ലാവരുടെയും കൂട്ടത്തിൽ കൂടി ഞാനും ചേച്ചിയെ കളിയാക്കി. പക്ഷെ അവന്റെ മുമ്പിൽ പോയി നില്കാൻ ഉള്ള ശക്തി എനിക്ക് ഉണ്ടായില്ല. പരമാവധി ഞാൻ അവനെ ഒഴിവാക്കി. പക്ഷെ അങ്ങനെ എപ്പോഴും പറ്റില്ലാലോ നാളെ ഞാൻ എന്റെ ചേട്ടന്റെ സ്ഥാനത്തു കാണേണ്ട ആൾ ആണു. മനസ്സിൽ നിന്നും പറിച്ചു കളയാൻ തന്നെ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു..അങ്ങനെ രണ്ടു രണ്ടര കൊല്ലം എടുത്തു ഞാൻ പണിതു ഉയർത്തിയ സ്വപ്നങ്ങൾ എല്ലാം ആരും അറിയാതെ ഒരു ചീട്ടു കൊട്ടാരം പോലെ തകർന്നു വീണു,വെറും 2 ആഴ്ച കൊണ്ട്.
അന്ന് ഒരു ഞായറാഴ്ച ആയിരുന്നു. വൈകിട്ടത്തെ കുർബാന കഴിഞ്ഞു എന്നെ പറഞ്ഞു പറ്റിച്ച കർത്താവിനോട് പരാതി പറഞ്ഞു വരുന്ന വഴി ആണു.ഇപ്പോ കഥയുടെ കിടപ്പു നിങ്ങൾക്ക് മനസിലായല്ലോ.. ഏതെങ്കിലും ഒരു പൊട്ടനെ കെട്ടാൻ ആയിരിക്കും എന്റെയും വിധി എന്ന് ആശ്വസിച്ചു ഞാൻ വോൾപേപ്പർ, പാസ്സ്വേർഡ് അടക്കം എല്ലാം മാറ്റി.വല്ലാത്ത ഒരു ദേഷ്യം ആണു തോന്നുന്നത് അവനോടു അവന്റെ കൊച്ചു തമാശകളിൽ ഒന്നു ആയിരുന്നോ ഞാനും. അന്ന് എന്നെ ഉമ്മ വച്ചതും ഇനി കിട്ടുന്നത്തിൽ നിന്നു കുറച്ചോ എന്ന് പറഞ്ഞതും ആൾകൂട്ടത്തിനിടയിൽ ചേർത്തു പിടിച്ചതും ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ നന്നായി എന്ന് പറഞ്ഞതും എനിക്ക് തന്ന ചിരിയും നോട്ടവും എല്ലാം കള്ളം ആയിരുന്നോ