“…..മോനേ റിയാസ്സെ….നീറിപുകയുന്ന മനസ്സാണ് അന്റെ ഉമ്മേടെത്…..”. എന്തോ അര്ത്ഥം വച്ച് പാത്തൂമ്മ നിര്ത്തി.
എന്താണ് പാത്തൂമ്മ ഉദ്ദേശിക്കുന്നതെന്ന് ആദ്യം അവന് മനസ്സിലായില്ല. എങ്കിലും ഓര്മ്മ വച്ച നാള് മുതല് ഉമ്മയില് അങ്ങനെയൊരു വികാരം തീക്ഷണമായി ഒളിഞ്ഞ് കിടക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ഒരിക്കലും അവന് അറിഞ്ഞീരുന്നില്ല. പിന്നെ അതെല്ലാം ഉമ്മയുടെ നിക്കാഹിന് മുന്നേയുള്ള കാര്യമല്ലേ എന്നോര്ത്ത് അവന് ആശ്വസിച്ചു.
“…റിയാസ്സെ…നീ പേടിക്കണ്ടാ….അതൊക്കെ നിക്കാഹിന് മുന്നേയുള്ള കാര്യങ്ങളല്ലേ…….ഞാന് നീ അറിഞ്ഞിരിക്കാന് പറഞ്ഞൂ എന്നേയുള്ളൂ….ജ്ജീ ബേജാറാവാതെ ഇരിക്ക്…….അന്റെ ഉമ്മയെ പറ്റി…. .ജ്ജീ പേടിക്ക്യെ ബേണ്ടാ…ഓളിപ്പോ….പടച്ചവന് നയിക്കുന്ന വഴിയിലാ….”.
പാത്തൂമ്മ പറഞ്ഞപ്പോള് റിയാസ്സിന്റെ മനസ്സിന് ചെറിയ ആശ്വാസം കിട്ടി. അവന് കേട്ടതെല്ലാം മറക്കാനായി എന്തെങ്കിലും ചെയ്യണമായിരുന്നു. അരക്കെട്ട് വരെ കീറിയ പര്ദ്ദക്കുള്ളില് തിളങ്ങുന്ന പാത്തൂമ്മയുടെ ശരീരത്തിലേയ്ക്ക് അവന് ചാഞ്ഞു. ആ പര്ദ്ദയെ വന്യമൃഗം പോലെ അവന് കീറിയെറിഞ്ഞു. കൊളുത്തഴിച്ചിട്ട ബ്രൈസ്സിയര് അവന് വലിച്ചൂരി.
“….ഹ്ഹോ….”. പാത്തൂമ്മ ഞെരുങ്ങി.
“…എന്തെ….”.
“…അതിന്റെ കൊളുത്ത് ഞമ്മടെ പൊറത്ത് കോറി…..”. പരിഭവത്തോടെ പാത്തൂമ്മ മൊഴിഞ്ഞു.
“…ഓ …എന്നാ ഞാന് നോക്കട്ടെ….”.
റിയാസ്സിന് പുറം കാണിക്കാനായി പാത്തൂമ്മ തിരിഞ്ഞു. പാത്തൂമയുടെ കൊഴുത്ത പുറഭാഗം കണ്ട റിയാസ്സിന്റെ വായില് വെള്ളമോടി. ബ്രൈസ്സിയറിന്റെ വള്ളികൊണ്ട ഭാഗം അല്പ്പം ചുവന്നീരിന്നു. റിയാസ്സ് മാദകമായ പാത്തൂമ്മയുടെ ദുര്മേദ്ദസ്സിനാല് സമ്പന്നമായ മുതുകില് തലോടി. പാത്തൂമ്മ കയറിവരുന്ന ഇക്കിളിയാല് കനത്ത ശ്വാസം വിടാന് തുടങ്ങി. വയറിന്റെ പുറകുവശത്ത് ഇരു ഭാഗത്തേക്കും നീണ്ടു കിടക്കുന്ന കൊഴുപ്പിന്റെ വരമ്പുകളില് അവന് അമര്ത്തി കശക്കി. പാത്തൂമ്മയുടെ ആ ഭാഗത്തെ വരമ്പിലെ കൊഴുപ്പ് ചൂടായി. ആ ചൂടിനാല് പാത്തൂമ്മയുടെ ശരീരത്തില് കൊടിയ കഴപ്പ് കലര്ന്ന വേദനയുടെ സ്വര്ഗ്ഗീയ സുഖമുണ്ടായി. ബ്രൈസ്സിയര് കൊറിയ ചോര പൊടിയാന് വെമ്പുന്ന നേര്ത്ത പാടില് അവന്റെ നാവോടിയപ്പോള് ചെറു നീറ്റലാല് പാത്തൂമ്മ കുറുങ്ങി. വീണ്ടും അവന് അവിടെ നക്കാന് ആരംഭിച്ചപ്പോള് നീറ്റലാല് വേഗത്തില് പാത്തൂമ്മ തിരിഞ്ഞ് മലര്ന്ന് കിടന്നു.