ഷാനു ഉമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച് കരഞ്ഞു….
ഉമ്മ അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചെഴുന്നേല്പിച് താടിയിൽ പിടിച്ചു മുഖമുയർത്തി…. എന്തിനാ മോള് കരയുന്നത് . എന്ന് ചോദിച്ചു…
ഷാനു മിണ്ടുന്നില്ല. കണ്ണുനീര് തുടക്കുന്നുണ്ട്.. തല തായ്തിയുള്ള അവളുടെ നിറുത്തം കണ്ടപ്പോ ചേർത്തുപിടിക്കാൻ വല്ലാതെ കൊതിച്ചുപോയി… വികാര നിര്ഭരനിമിഷത്തെ ഷെഹിയാണ് സ്റ്റോപ്പിട്ടത്…
“അല്ലാ.. കരഞ്ഞോണ്ടിരുന്നാലേ എന്റെ ട്രെയിൻ പോകും… നിർത്തിയിട്ട് എല്ലാരും റെഡിയാവാൻ നോകി… ഇന്നെന്നെ കൊണ്ടാകാൻ എല്ലാരും വരണം….
ആ എന്നും പറഞ് ഉമ്മ അകത്തേക്കു പോയി…. ഷാനു പിറകെയും…
ഷെഹി…. നീ… ഇനിയിപ്പോ പോകണോ …..
“പോകാതെപിന്നെ… “
ഇത്രയൊക്കെ ചെയ്ത സ്ഥിതിക്ക്…. നിക്കാഹും കൂടി നീ തന്നെ മുന്നിട്ട് നടത്തിതന്നിട്ട് പൊക്കോ…
“അയ്യടാ. .. ഇക്കയാണെന്നൊന്നും ഞാൻ നോക്കൂല… ഒരാഗ്രഹം കണ്ടില്ലേ.. മോട്ടീന്ന് വിരിഞ്ഞിട്ടില്ല. അപ്പോയെക്കും നിക്കാഹ്… “
ആരാടാ മൊട്ടിന്ന് വിരിയത്തെ എന്നും പറഞ് ഞാനവന്റെ ചെവിക്ക് പിടിച്ചു…
“ആ….. ഉമ്മാ…. ഓടി വരി…. എന്നെ കൊല്ലുന്നേ…. “
ഇല്ല.. ഞാനൊന്നും ചെയ്തില്ല എന്നും പറഞ് ഞാൻ റൂമിലേക്കോടി…. ഇനിയിപ്പോ നിക്കാഹ് ഉമ്മയോട് പറഞ് ഷെഹി എന്നെ നാണം കെടുത്തുന്നത് ആലോചിക്കാൻ കൂടിവയ്യ….
പിറകെ അവനും വന്നു..
ഷെഹി… ഇനി നീയായിട്ട് ഒന്നും ചെയ്യേണ്ട… ഞാൻ കാ രണവൻ മാരോട് പറഞ്ഞോളാം…
“ഓഹ്… ഇപ്പൊ അങ്ങിനാണല്ലേ… എന്ന ആയിക്കോട്ടെ.. നമ്മളൊരു ഹെല്പ് ചെയ്യാമെന്നുവെച്ചപ്പോ…. ആ വേണ്ടെങ്കി വേണ്ട…. “
ആ വേണ്ട നീ പോകാൻ റെഡിയായിക്കോ….