“തിരുമേനി എന്താ അമ്പലത്തില്‍ വരാത്തത്?. ഒറ്റത്തോര്‍ത്തുടുത്തു ഇറങ്ങി വരുന്ന അങ്ങയുടെ തിരുസ്വരൂപം കാണാന്‍ അടിയന് ധൃതിയായി”
പോറ്റി സത്യം പറഞ്ഞു “അമ്പലത്തില്‍ കയറാന്‍ പറ്റില്ല. “പുല” യാടിമോളേ”. ജീവിതത്തില്‍ ആദ്യമായി പത്ത് മൈല്‍ സ്പീഡില്‍ ഓടാന്‍ തന്നെക്കൊണ്ട് കഴിയും എന്ന് തിരുമേനിയ്ക്ക് അന്ന് ബോധ്യപ്പെട്ടു.
ക്ഷേത്രത്തിനടുത്ത് കാമാക്ഷി എന്നൊരു സ്ത്രീയ്ക്ക് സാവിത്രി എന്നൊരു പുത്രി ഉണ്ടായിരുന്നു. സുന്ദരിയായ അവരുടെ കണവന്‍ ദൂരെ എവിടെയോ പണിക്ക് പോവുന്നതിനാല്‍ വല്ലപ്പോഴുമേ നാട്ടില്‍ വരാറുള്ളൂ. അതിനാല്‍ പണി പോറ്റി വക ആയിരുന്നു അധികവും. സാവിത്രിയോടു പോറ്റിയ്ക്ക് വല്ലാത്തൊരു ആക്രാന്തം ആയിരുന്നു. അങ്ങിനെയിരിക്കെ ഒരിക്കല്‍ ഒരു മാസത്തോളം എന്തോ പണിയുമായി സാവിത്രിയുടെ സത്യവാന്‍ നാട്ടില്‍ നിന്നു. അതിനെ പാര്‍ശ്വഫലം എന്ന മട്ടില്‍ സാവിത്രി ഗര്‍ഭിണിയായി. ഗര്‍ഭിണി ആയതോടെ സാവിത്രി പോറ്റിയെ അടുപ്പിക്കാതായി. പോറ്റി നിരന്തരം അപേക്ഷ അയച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. മൂന്നു മാസം കഴിഞ്ഞ സമയം പോറ്റി ഒരു ഓഫര്‍ വച്ചു. എനിക്കൊന്ന് താ. പകരം നിന്റെ കുട്ടിയുടെ ദീര്‍ഘായുസ്സിനായി നാം എല്ലാ മുപ്പട്ട് ശനിയാഴ്ചയും പ്രത്യേക പൂജ നടത്താം. ഭക്തയായ സാവിത്രി അതില്‍ വീണു. യഥാര്‍ത്ഥ ഭക്തരെ പുരോഹിത വര്‍ഗ്ഗം കുണ്ടിയ്ക്ക് വയ്ക്കും എന്നതിന് ദൃഷ്ടാന്തമായി ഈ സംഭവം ഡിങ്കപുരാണത്തില്‍ പ്രതിപാതിയ്ക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. അങ്ങിനെ അവസാനം വളരെ ശ്രദ്ധിച്ചു ആക്രാന്തം കാണിക്കാതെ മയത്തില്‍ പെരുമാറാം എന്ന ഉടമ്പടിയില്‍ ഒരു തവണ സംഗതി ഒപ്പിക്കാന്‍ കരാറായി.
നിശ്ചയിച്ചുറപ്പിച്ച ദിവസം പോറ്റി സാവിത്രിയുടെ സവിധത്തില്‍ എത്തി. അടിയുടെ ആഘാതം കുറയാനും പോറ്റിയുടെ ഭാരം ഒഴിവാക്കാനുമായി അന്നത്തെ കളി തീന്മേശയിലേയ്ക്ക് മാറ്റി. മേശയില്‍ സാമഗ്രി അറ്റത്ത്‌ വരുന്ന രീതിയില്‍ സാവിത്രിയെ കിടത്തി അവളുടെ രണ്ടു കാലുകളും ഉയര്‍ത്തി സ്വന്തം തോളില്‍ വച്ചു പോറ്റി തയ്യാറായി. അണ്ടി മേശയില്‍ കൊള്ളാതിരിക്കാന്‍ അവളുടെ ചന്തി അല്പം പുറത്തു വരുന്ന രീതിയില്‍ കിടത്തി കാലുകള്‍ തുറന്നു പിടിച്ചപ്പോള്‍ സാവിത്രിയെ മലര്‍ത്തിയിട്ട ഒരു “റ” യോട് ഉപമിക്കാനാണ്‌ പോറ്റിയ്ക്ക് തോന്നിയത്. തിരുമേനി പതിയെ അവളുടെ റായ്ക്കുള്ളിലെയ്ക്ക് പ്രവേശിച്ചു. ആദിതാളത്തില്‍ അടി തുടങ്ങിയ പോറ്റിയുടെ കിടുക്കാമണി ആടാന്‍ തുടങ്ങി. സംഗതി കാണാന്‍ ആരുമില്ലാതിരുന്നതിനാല്‍ സിംപിള്‍ ഹാര്‍മണിക് മോഷന്‍ എന്ന സംഭവം ഭാരത പുരാണങ്ങളില്‍ പ്രതിപാതിയ്ക്കപ്പെടാതെ പോയി. രസം കയറിയ പോറ്റി
വിക്രമാദിത്യനും വേതാളവും – 3
Posted by