എന്‍റെ സീലു മോള്‍ 4

Posted by

അണിയിച്ചു. അവള്‍ അമ്മയുടെ കൈ പിടിച്ച് പുറത്തേക്കിറങ്ങി. ഇറങ്ങുമ്പോള്‍ അവള്‍ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. “എന്താ മോളേ, എന്തിനാ കരയുന്നേ? ഞാന്‍ ചോദിച്ചു?” “ഭയ്യാ ഞാന്‍ പോവാ.” അവള്‍ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. “അതിനെന്താ, നാളെ വീണ്ടും വരാമല്ലോ.” ഞാന്‍ ആശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. “ഇല്ല വരില്ല” അവള്‍ പറഞ്ഞു. “അതെന്താ?” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു. “ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലേ, എന്‍റെ ചാച്ചയെ പറ്റി. അവര്‍ക്ക് കുട്ടികള്‍ ഇല്ല. അത് കൊണ്ട് എന്നെയാ അവര്‍ എടുത്തു വളര്‍ത്തുന്നത്. ഞാന്‍ അവിടേക്ക് തിരിച്ചു പോകും.”
ഞാന്‍ ലതികയെ നോക്കി. “അതേ സാറേ, എന്‍റെ ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ അനിയനാ. അവര്‍ക്ക് കുട്ടികള്‍ ഇല്ല. അത് കൊണ്ട് ഇവളെ അവര്‍ വളര്‍ത്തുന്നു. ഇവിടെ നോക്കുന്നതിനേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ നന്നായി അവര്‍ ഇവളെ നോക്കും. അയാള്‍ കുടിക്കില്ല. ഇവളെ പഠിപ്പിക്കും. അവരുടെ സ്വത്തിനും ഇവളായിരിക്കും അവകാശി.”
“കുറെ ദൂരെയാണോ സ്ഥലം?” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു. “അതേ, അംബാലയിലാണ്. അവിടെ കുറെ കൃഷി ഒക്കെ ഉണ്ട്.” ഒരു വല്ലാത്ത നിരാശ എന്നില്‍ നിറഞ്ഞു. “ഒരു നിമിഷം നില്ക്കൂ.” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. ഞാന്‍ വാങ്ങി വച്ചിരുന്ന ഒരു മൈസൂര്‍ സാന്റല്‍ സോപ്പ് ഞാന്‍ അവള്ക്ക് സമ്മാനിച്ചു. എന്‍റെ കയ്യില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന കുറച്ച് മിട്ടായികളും ഒരു 500 രൂപയും അവള്ക്ക് സമ്മാനിച്ചു. അവള്ക്ക് സന്തോഷമായി. എന്നാലും എന്നെ വിട്ടു പിരിയുന്നതില്‍ ഉള്ള വിഷമം കാരണം അവള്‍ വിങ്ങി പൊട്ടി. “പോട്ടേ ഭയ്യാ” വിങ്ങിപ്പൊട്ടി കൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു. “പോട്ടേ സാറേ,” ലതിക പറഞ്ഞു. അവര്‍ രണ്ടു പേരും യാത്ര പറഞ്ഞു നടന്നു. അവര്‍ നടന്നു പോകുന്നത് ഞാന്‍ വിഷമത്തോടെ നോക്കി നിന്നു.
ഞാന്‍ വിഷമത്തോടെ കിടക്കയില്‍ വീണു. എന്തെന്നില്ലാത്ത വിഷാദം എന്നില്‍ നിറഞ്ഞു. എന്നാലും ഞാന്‍ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് എന്നെ തന്നെ സമാധാനിപ്പിച്ചു. കൊച്ചു പെണ്കു്ട്ടിയാണ്.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *