മൈന: ശെരി.
ഞങ്ങൾ ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിൽ മുഖാമുഖം ഇരുന്നു.
മൈന: ആരാ നിനക്ക് വിളിച്ചത്
ഞാൻ :വീട്ടിൽ നിന്നാ
മൈന :എന്നിട്ട്
ഞാൻ: ഞാൻ പറഞ്ഞു കൂട്ടുകാരന്റെ വീട്ടിൽ ആണെന്ന്
മൈന :ഉമ്മ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലേ
ഞാൻ: ഇല്ല
മൈന: നീ ഭയങ്കര നുണയാന് ആണല്ലോ
ഞാൻ: നീയല്ലേ എന്നെ നുണയാന് ആക്കിയത്
മൈന: ഇപ്പൊ എനിക്കായോ കുറ്റം. ആട്ടെ നീ എന്നോട് നുണ പറയുമോ
ഞാൻ :ഇല്ല മൈന വെറുതെ പറയണ്ട സത്യം പറ, പറയുമോ
ഞാൻ: ഇല്ല
മൈന: എന്റെ മൈനാട് മാത്രമല്ലെ ഞാൻ എല്ലാ സത്യവും പറയുന്നthu
Myna അതെന്താ എന്നോട് മാത്രം
ഞാൻ: എനിക്ക് അത്ര മാത്രം ഇഷ്ടം ഉള്ളതുകൊണ്ടു. സത്യം പറഞ്ഞാൽ അല്ലെ എന്നെ തിരിച്ചും സ്നേഹിക്കൂ.
മൈന: എന്ന ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ
ഞാൻ: ഹ്മ്മ് ചോദിച്ചോ
മൈന :നിനക്ക് സ്കൂളിൽ വല്ല ലൈൻ ഉം ഉണ്ടോ
ഞാൻ: അയ്യേ ഒരു ഉമ്മ ചോദിക്കുന്ന ചോത്യമാ ഇത്
മൈന: നീ ഉമ്മന് വിളിച്ചു സോപ്പ് ഇടുകയൊന്നും വേണ്ട സത്യം പറ.
ഞാൻ :അങ്ങനെ ആരും ഇല്ല.
മൈന: അതെന്തേ
ഞാൻ :എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ നീ ഇല്ലേ എനിക്ക് അത് മതി
മൈന: അപ്പൊ നീ വലുതാകുമ്പോൾ പെണ്ണൊന്നും ക്കെട്ടില്ലേ
ഞാൻ :അത് അപ്പോൾ അല്ലെ അപ്പൊ തീരുമാനിക്കാം ഞാനിപ്പോ പ്ലസ് വൺ പഠിക്കുന്ന കുട്ടി അല്ലെ.
മൈന: നീ ചെറിയ കുട്ടി ഒന്നും അല്ല. വല്യ ചെക്കൻ ആയി ഇപ്പൊ.
ഞാൻ: എനിക്ക് വലുതാകേണ്ട. എന്നും ചെറിയ കുട്ടി ആയി നിന്റെ മടിയിൽ കിടന്നു ഉറങ്ങിയാൽ മതി. നിന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ചോറ് വാരി തിന്നും എന്നെ കുളിപ്പിച്ച് തന്നും പാട്ടു പാടി ഉറക്കിയും ഒക്കെ ചെയ്തു തരുന്ന ഈ ഉമ്മാടെ കുട്ടി ആയാൽ മതി.